Ιωάννης Κοσμάτος
Τακτικό μέλος
Γεννήθηκε το 1957. Είναι παντρεμένος με δύο παιδιά. Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία και Ψυχολογία, σε μεταπτυχιακό επίπεδο και στα δύο πεδία.
Υπηρέτησε τη δημόσια εκπαίδευση ως Διευθυντής Λυκείου στο Αργοστόλι. Τα τελευταία 20 χρόνια οργανώνει περιβαλλοντικά σχολικά προγράμματα με θέμα την άγρια ζωή, τη φιλοζωία και τον βιγκανισμό.
Γνώρισε τη φιλοζωία στη διαμονή του στις ΗΠΑ και στη Νορβηγία. Στην Ελλάδα συμμετείχε ως εθελοντής σε προγράμματα της ΚΑΛΛΙΣΤΩ και του ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ, με θέμα τη προστασία άγριας ζωής. Εδώ και δέκα χρόνια είναι μέλος του ΔΣ του Doris Ark στην Κεφαλονιά, όπου φιλοξενούνται 600 αδέσποτα σκυλιά.
Συμμετείχε σε δράσεις για την αναστολή λειτουργίας του Αττικού Πάρκου και εναντίον των εξορύξεων (ορυκτών καυσίμων στο Ιόνιο και χρυσού στη Χαλκιδική) και της εγκατάστασης ανεμογεννητριών σε περιοχές με πλούσια πανίδα και περιβαλλοντική επιβάρυνση.
Είναι τακτικό μέλος όλων των Πανελλαδικών του ελληνικού ΚΓΤΖ, από τον Ιανουάριο του 2021..
«Με τη παρουσία μου στο πολιτικό Κόμμα για τα Ζώα, κομίζω τη πεποίθησή μου, ότι τα ζώα θα πρέπει να θεωρούνται μέλη της κοινωνίας μας και να απολαμβάνουν τα ίδια δικαιώματα με τους ανθρώπινους συγκατοίκους τους.
Πολλοί άνθρωποι σοκάρονται και αντιδρούν στην κακοποίηση ενός ζώου. Στη θεσμοθετημένη όμως εκμετάλλευση ή θανάτωση, οι νομοθέτες δεν νιώθουν την ανάγκη να κινητοποιηθούν, για να μην ενοχλήσουν ισχυρά συμφέροντα ή από έλλειψη γνώσης και ευαισθησίας.
Τα ίδια τα ζώα δεν μπορούν να είναι παράγοντες διαμόρφωσης πολιτικών αποφάσεων, αλλά συχνά οι πολιτικές αποφάσεις που λαμβάνονται τα οδηγούν στη κακομεταχείριση, στη κακοποίηση και στο θάνατό τους. Εμείς οφείλουμε να σταθούμε μπροστά από τα ζώα σαν ασπίδα προστασίας, και να προωθήσουμε τη κατάργηση σταδιακά της κτηνοτροφίας, την καθολική απαγόρευση του κυνηγιού, την επικράτηση της φυτοφαγικής διατροφής, την προστασία του περιβάλλοντος από ασύδοτες πολιτικές με σκοπό μόνο το κέρδος. Τέλος, να παρεμβαίνουμε συλλογικά και δυναμικά όπου καταστρατηγούνται τα δικαιώματα των ζώων.
Το σημαντικότερο όμως όλων, είναι να διδάξουμε ότι τα ζώα είναι συναισθανόμενα όντα, με τις ίδιες ανάγκες με μας , με ευφυΐα για τις δικές τους ανάγκες. Τότε μόνο θα έχουμε τη χαρά να ζούμε σε ένα κόσμο όπου οι νόμοι και οι συμπεριφορές των ανθρώπων προς τα ζώα θα αντανακλούν τις δικές μας αξίες και οράματα».