Τακτικό μέλος

Είναι 42 ετών, παντρεμένη μητέρα ενός κοριτσιού 4 ετών και ζει στη Λάρισα. Έχει σπουδάσει Αρχιτεκτονική και Ειδική Αγωγή, αλλά η αδυναμία της πάντα ήταν οι τέχνες. Έχει ασχοληθεί ερασιτεχνικά με μουσική και θέατρο και επαγγελματικά με αρχιτεκτονική, διασκόσμηση, γραφιστική και την διδασκαλία διάφορων καλλιτεχνικών και τεχνικών μαθημάτων σε τυπική και μη τυπική δευτεροβάθμια, τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Από μικρή θυμάται τον παππού της να λέει ιστορίες πως στο χωριό παλιά είχε λαγούς, φασιανούς και πέρδικες σε κάθε θάμνο, που τώρα βοσκοτόπια και κυνηγοί τα έχουν ξεκάνει όλα, και μια φορά φεύγοντας χάζευε μια λύκαινα από το παράθυρο του αυτοκινήτου και ζήτησε να μην ειδοποιήσουμε τον βοσκό παρακάτω, μπας και φάει κι αυτή κάνα πρόβατο, γιατί είναι μάνα. Μεγάλωσε με λίγα ζώα, παπαγαλάκια (σε «δωμάτιο» δικό τους στην αυλή με φωλιές, δεντράκι και λάμπες για ζέστη), με ένα καναρίνι που γυρνούσε κάθε τόσο ελεύθερο στο σπίτι, με ένα σκύλο τη φορά, που κάθε που ερχόταν η ώρα να φύγει λέγαμε όλοι «δεν θα ξαναπάρουμε σκύλο, δεν αντέχεται αυτό» και τελικά ένα χρόνο μετά πάλι ένα τετράποδο ήταν μαζί μας, με γάτες που μάζευε για λίγες εβδομάδες μέχρι να βρούνε σπίτι ή και όλη τους την ζωή. 

Τα πιο ασυνήθιστα ζώα που σωθήκανε από τα χέρια της ήτανε ένα ατροφικό σπουργίτι, που μεγάλωσε σαν μπαλάκι του τένις, ένα μωρό γεράκι που παραδόθηκε με επιτυχία στην πολύ καλά κρυμμένη φωλιά του, μια σαύρα από μια σακούλα ροδάκινα που έμεινε σε κάστρο playmobil μέχρι να συνέλθει, μια δεκαοχτούρα και μια δεντρογαλιά που στο τσακ δεν την έκανε μεζεδάκι η γάτα της και την έσωσαν πυροσβέστες!

Το βλέπει σαν φυσιολογικό κομμάτι της ζωής της το να βοηθά, όχι σαν ακτιβισμό ή για να αποτελέσει πρότυπο. Ήταν το ίδιο φυσιολογικό να ταχθεί υπέρ του κόμματος για τα Ζώα από τα σπάργανά του το 2021.
 

Όλα είναι ένα, μια πολύπλευρη μπερδεμένη αλυσίδα· δεν είμαστε εμείς και τα ζώα, εμείς και η φύση, εμείς και η οικονομία, εμείς και το κράτος. Αν θέλουμε εμείς και τα παιδιά μας να ζούμε καλά σε έναν καταπληκτικό και μοναδικό πλανήτη, πρέπει να τον φροντίσουμε με όποιον τρόπο μπορούμε και απ' ότι φαίνεται περισσότερο απ' όσο τον φροντίζουμε σήμερα.  Μπορεί ακόμη να μην έχω καταφέρει να γίνω vegan, προσπαθώ όμως να ελαττώσω όσο γίνεται το κρέας και τα ζωικά παράγωγα και το βρίσκω τραγικό να υπάρχει αυτού του είδους η άσκοπη κακομεταχείρηση και η βιομηχανοποίηση της κτηνοτροφίας και πτηνοτροφίας.

Για να γίνω πιο συγκεκριμένη, θέλω να ζω σε μια χώρα, σε μια Ευρώπη και σε έναν πλανήτη που φροντίζει και επεκτείνει την ηθική σε όλους τους ανθρώπους, τα ζώα, τα φυτά, το νερό, τον αέρα και το περιβάλλον· και δεν υπάρχει άλλο κόμμα που να τοποθετεί τόσο μακροπρόθεσμα και μακροκοσμικά τις θέσεις του από το Κόμμα για τα Ζώα».