Κυρία Υπουργέ,

Εδώ και μερικά χρόνια, έχει επικρατήσει στα σχολεία μας η αντιπαιδαγωγική συνήθεια του γιορτασμού της… Τσικνοπέμπτης. Την ημέρα αυτή, ορισμένοι γονείς και μερίδα εκπαιδευτικών, μετατρέπουν τα σχολεία μας σε… ψησταριές. Το πρόγραμμα διδασκαλίας ακυρώνεται και οι εκπαιδευτικοί παριστάνουν τους… ψήστες και τους πανηγυρτζήδες. Εκατοντάδες χιλιάδες σουβλάκια εισβάλλουν (με το αζημίωτο) στα σχολεία μας. Τα παιδιά μας μετατρέπονται σε ακούσιους συνδαιτυμόνες, σε ένα συστημικό όργιο κρεατοφαγίας.

Αυτές οι εκδηλώσεις δικαιολογούνται με το… επιχείρημα ότι "δεν χάλασε ο κόσμος αν δεν γίνει μάθημα μια μέρα". Φυσικά, μάθημα γίνεται -και μάλιστα είναι ό,τι χειρότερο μπορούν να διδαχθούν τα παιδιά μας. Όπως πολύ καλά γνωρίζετε, αξίες, στάσεις και συμπεριφορές δεν διαμορφώνονται μόνο με το τυπικό μάθημα. Ίσα-ίσα, παρόμοιες "σχολικές" εκδηλώσεις μπορεί να είναι πολύ πιο καθοριστικές στη διαμόρφωση αξιών ζωής.

Τι διδάσκουμε όμως στα παιδιά μας, σε αυτά τα άτυπα τσιμπούσια της Τσικνοπέμπτης; Τα μαθαίνουμε πως η αφθονία, η χαρά, η γιορτή συνδέονται με την ξέφρενη κρεατοφαγία, τα σουβλάκια, τα αναψυκτικά και τα σκουπιδοφαγητά, Πως τα ζώα είναι για να τα τρώμε. Πως καλό φαγητό είναι το πολύ φαγητό, ξεκινώντας, εάν γίνεται, από τις πρωινές ώρες!

Λες και τα σχολεία μας ζούνε σε έναν κόσμο χωρίς παχυσαρκία, χωρίς σφαγεία, χωρίς Κλιματική και περιβαλλοντική κρίση!

Αγαπητή κ. Υπουργέ,

Το 2050, τα σημερινά "πρωτάκια" δεν θα είναι ούτε καν 35 ετών. Γνωρίζετε, και γνωρίζουμε, ότι έως τότε η κτηνοτροφία και η κρεατοφαγία θα έχουν χάσει τη σημερινή, κυρίαρχη, θέση τους. Ήδη σήμερα, είναι απομεινάρια από το παρελθόν, όπως κι αν το δει κανείς, περιβαλλοντικά, κλιματικά, υγειονομικά, ηθικά. Σέρνοντας τα παιδιά μας, και μάλιστα στον χώρο του δημόσιου σχολείου, σε υποχρεωτικές σπονδές στην κοιλιοδουλεία, στην σπατάλη, στην περιφρόνηση της ζωής των άλλων ζώων, τα καθηλώνουμε σε έναν κόσμο που δεν θα είναι ο δικός τους. Αντί να τα προετοιμάζουμε για τη ζωή που θα είναι η δική τους, τα χρησιμοποιούμε σαν κομπάρσους στις ευτελέστερες φαντασιώσεις των δικών μας πατεράδων και των παππούδων! Όσοι γονείς και εκπαιδευτικοί το κάνουμε αυτό, απλά λιποτακτούμε από το έργο μας του παιδαγωγού.

Το ελληνικό Κόμμα για τα Ζώα σας καλεί, στον βαθμό που διευθύνετε την εκπαιδευτική ζωή στη χώρα μας, να αναλάβετε τις ευθύνες σας -και να βάλετε ένα τέλος σε αυτή την παρωδία».