Των Ιωάννη Κοσμάτου, Βασιλικής Λεβεντάκου, Ειρήνης Ρουχωτά

Φίλοι συμπολίτες Κυνηγοί,

Σε μια δύσκολη παγκόσμια συγκυρία, όπου ο εχθρός είναι αόρατος και ο κίνδυνος απειλητικά αθόρυβος, καλούμαστε να δοκιμάσουμε και να αναμετρήσουμε τις δυνάμεις και τις αντοχές μας.

Ο εχθρός αυτός, όπως έχει παγκοσμίως γίνει γνωστό και αποδεκτό, έχει προέλθει από βρώση άγριας ζωής. Και όχι μόνο ο ιός αυτός, αλλά και άλλες ασθένειες, που κατά καιρούς απετέλεσαν απειλές για τον ανθρώπινο οργανισμό (o κίτρινος πυρετός, η γρίπη των χοίρων, η νόσος των τρελών αγελάδων, η γρίπη των πτηνών, ο Ebola, o SARS).

Κάπου η Φύση διαταράσσεται, ανασυγκροτείται και μας προειδοποιεί.

Ο υπόγειος υδροφόρος ορίζοντας, η επίγεια βλάστηση, ο εναέριος ορίζοντας, η ατμόσφαιρα που αναπνέουμε, όλα βάλλονται από τοξικές και επιζήμιες ουσίες που ταξιδεύουν και μολύνουν το περιβάλλον μας.

Μέσα σε όλη αυτή τη καταιγιστική και ανηλεή επίθεση της καταστροφικής δραστηριότητας που ο άνθρωπος δημιούργησε και συνεχίζει  να συσσωρεύει και να επαυξάνει, βρίσκονται τα ζώα, έρμαια στην συνείδησή μας, στη κρίση μας, στις αποφάσεις μας, στη συμπόνια μας.

Κατά τη διάρκεια του lockdown, η Φύση αναπτέρωσε, αναβίωσε δειλά, με αποτέλεσμα τα άγρια ζώα να ξεθαρρέψουν και να μας πλησιάσουν για λίγο.

Τα Ζώα, ως συναισθανόμενα έμψυχα πλάσματα, ξεπροβάλλουν φοβισμένα, μας κοιτάζουν κατάματα και αναρωτιούνται αν αλλάξαμε για να μας εμπιστευτούν.

Φίλοι συμπολίτες Κυνηγοί, παρακαλούμε μην μας προδώσετε!

Χαρίστε στα παιδιά μας την ευκαιρία να γνωρίσουν τα λιγοστά εναπομείναντα ζώα που αναζητούν απεγνωσμένα καταφύγιο στη χώρα μας.

Δεν είμαστε θεοί για να αποφασίζουμε εμείς οι άνθρωποι για τη ζωή τους, σύμφωνα με τη γνώση, τη κρίση, τη βούλησή μας. 

Αν το κυνήγι ήταν άθλημα θα έπρεπε να συμμετέχουν ισάξια και ισοδύναμα όλες οι πλευρές και με τα ίδια όπλα. Και όπως σε κάθε ευγενές άθλημα, ανεξαρτήτως του νικητή, στο τέλος παραμένουν όλοι ζωντανοί, δίνουν τα χέρια και κλείνουν ραντεβού για την επόμενη συνάντηση. Δεν χάνεται κανένας.

Αν το κυνήγι θεωρείται μέρος κάποιας παράδοσης, κάποτε επίσης ήταν διαδεδομένη και αποδεκτή η σκλαβιά, η  μειονεκτική και υποδεέστερη θέση της γυναίκας, η παιδική δουλεία κ.λπ. Οι εποχές αυτές όμως έχουν παρέλθει για τις κοινωνίες που βαδίζουν μπροστά και οραματίζονται υγιές και ασφαλές μέλλον.

Το κυνήγι είναι μια εν ψυχρώ εκτέλεση, ένας εκ προμελέτης φόνος εμψύχων, συναισθανόμενων ευφυών πλασμάτων που τα χαρακτηρίζει κοινωνική συνοχή, φροντίδα, πρόβλεψη και μέριμνα για το είδος τους. Με χαρίσματα και ιδιαιτερότητες που ο άνθρωπος έχει μιμηθεί, παραδειγματιστεί, αντιγράψει, αλλά και ζηλέψει. Η απώλεια έστω και ενός ζώου επιφέρει αλυσιδωτές παράπλευρες απώλειες προς όλα τα ζώα που εξαρτώνται άμεσα ή έμμεσα με αυτό, με συνέπεια να χάνουν κι αυτά με τη σειρά τους το δικαίωμά τους στη ζωή.

Πώς μπορεί λοιπόν να χαρακτηριστεί άθληση, ψυχαγωγία, συνήθεια, παράδοση, μια δραστηριότητα που σκορπίζει φόβο, τρόμο, καταστροφή, όλεθρο;

Η Φύση μας στέλνει μηνύματα, αλλά εμείς την καταστρέφουμε πριν προλάβουμε να τα αποκωδικοποιήσουμε. Χάνουμε με εκπληκτική ταχύτητα τα δώρα που απλόχερα ο Πλανήτης μας χάρισε.

Πώς να εξηγήσουμε στα παιδιά, που έγκλειστα μέσα από το τζάμι, ακούν τους πυροβολισμούς και βλέπουν τα πουλιά να φεύγουν τρομαγμένα.

Πώς να εξηγήσεις στον συντοπίτη και συγχωριανό πως ο εγκλεισμός ισχύει για αυτόν, και όχι για όποιον οπλοφορεί, επειδή αυτός μπορεί;

Φίλοι συμπολίτες Κυνηγοί,

Όταν θα λήξει αυτός ο εφιάλτης, θέλουμε τα παιδιά μας να τρέξουν σε βουνά, ρεματιές και λαγκάδια που δεν θα είναι σπαρμένα με αίμα, παγίδες και φυσίγγια. Ο μόλυβδος που περιέχεται στα φυσίγγια  είναι ιδιαίτερα τοξικός, προκαλεί παράλυση, δηλητηριάσεις και θάνατο. Ο μόλυβδος και τα υπολείμματα των φυσιγγίων είναι άκρως επιβαρυντικός για το περιβάλλον, τη χλωρίδα και την πανίδα και κατά συνέπεια τον άνθρωπο, που καταναλώνει ζώα και φυτά.

Φίλοι συμπολίτες Κυνηγοί,

Αδημονούμε για την επόμενη μέρα της συνάντησής μας με τη Φύση, όσο κι εσείς! Και επιπλέον επειδή τη στερηθήκαμε, θέλουμε να την απολαύσουμε ομορφότερη και καλύτερη από ότι την αφήσαμε, πριν φυλακιστούμε.

Θέλουμε τα παιδιά μας, όταν θα βγουν, να μην ξανακινδυνέψουν με τις σφαίρες να σφυρίζουν πάνω από το κεφάλι τους, αλλά να γευτούν τη Φύση όπως τους χαρίστηκε!

• Ο Ιωάννης Κοσμάτος, είναι Εκπαιδευτικός και Λυκειάρχης, μέλος του Πανελλαδικού του Κόμματος για τα Ζώα.
• Η Βασιλική Λεβεντάκου, είναι Οικονομολόγος-Στατιστικός, Δρ. Παιδιατρικής μέλος του Κόμματος για τα Ζώα Ιονίων Νήσων.
• Η Ειρήνη Ρουχωτά είναι Φοιτήτρια, Α’ αναπληρωματικό μέλος του Πανελλαδικού του Κόμματος για τα Ζώα.