Ούτε ευρώ να μην πάει χαμένο στην κτηνοτροφία
Του Νίκου Ράπτη
Διαβάζω πως το ΜέΡΑ25 ζητάει να ενισχυθούν με πολλά εκατομμύρια ευρώ οι κτηνοτρόφοι. Υπάρχει όμως ένα πρόβλημα: η κτηνοτροφία είναι από τις πιο αντικοινωνικές, προνομιούχες και περιβαλλοντικά επικίνδυνες δραστηριότητες. Η επιδότησή της δείχνει παχυλή αδιαφορία για τα παιδιά και τα εγγόνια μας και είναι έγκλημα κατά των ζώων και της φύσης.
Η κτηνοτροφία είναι μία από τις βασικές αιτίες της κλιματικής κρίσης, μαζί με τα ορυκτά καύσιμα. Επιπλέον, αυξάνει ολοένα το κλιματικό της αποτύπωμα. Σπαταλά υδάτινους πόρους και ενέργεια και ρυπαίνει νερά, έδαφος και αέρα. Στον κόσμο σήμερα καταλαμβάνει τα τέσσερα πέμπτα των καλλιεργήσιμων εδαφών (για βοσκοτόπια και παραγωγή ζωοτροφών) και μας προσφέρει λιγότερο από το ένα πέμπτο των θερμίδων.
Η κατανάλωση ζωικών προϊόντων συνδέεται με την παχυσαρκία και τον καρκίνο. Η μεγάλη πλειοψηφία των αντιβιοτικών καταναλώνεται από «παραγωγικά» ζώα. Η αντιβίωση περνά στον άνθρωπο μέσω της διατροφικής αλυσίδας, και οδηγεί σε ολοένα πιο ανθεκτικά μικρόβια.
Η κτηνοτροφία είναι ο βασικός αίτιος της 6ης μαζικής εξαφάνισης των ειδών. Πιέζει την άγρια ζωή, και την οδηγεί να συμβιώνει με τα οικόσιτα ζώα και με τους ανθρώπους. Η εγγύτητα όμως δεν αφορά μόνο τα ζώα, αλλά και τους ιούς που μεταφέρουν. Σύμφωνα με τις αμερικανικές υγειονομικές αρχές, η κατανάλωση ζωικών οφείλεται για τα 3/4 των νέων ασθενειών, του COVID-19 συμπεριλαμβανομένου.
Επιπλέον, τα ζωικά προϊόντα σήμερα επιδοτούνται σκανδαλωδώς μέσω της τιμολόγησής τους. Εάν υπολογίζαμε μόνο την κλιματική επιβάρυνση (και όχι το περιβαλλοντικό ή το υγειονομικό τους κόστος), η τιμή του κόκκινου κρέατος θα έπρεπε να είναι διπλάσια από όσο είναι σήμερα «στο ράφι»! Σήμερα πληρώνουμε το 99% της πραγματικής τιμής του αρακά, αλλά μόνο το 50% εκείνης του αρνίσιου κρέατος. Κι όμως, η γεωργία επιδοτείται πολύ λιγότερο από την κτηνοτροφία! Εάν έπαυαν οι επιδοτήσεις στη ζωική παραγωγή στην Ελλάδα, θα μπορούσαν αμέσως να τριπλασιαστούν οι επιχορηγήσεις στη φυτική παραγωγή! Με ποια λογική να επιδοτούνται κι άλλο τα βλαβερά τρόφιμα ζωικής προέλευσης, που χάρη στις εφαρμοζόμενες πολιτικές φτάνουν στα ράφια μας με τιμή ήδη 60-70% πιο φτηνά από ότι θα έπρεπε;
Αφήνω κατά μέρος τον απίστευτοι πόνο, τη θλίψη, τα βασανιστήρια, τις απάνθρωπες πρακτικές που συνοδεύουν την κτηνοτροφία, και μάλιστα αυτή που είναι «πετυχημένη» οικονομικά. Εβδομήντα δισεκατομμύρια ζώα πεθαίνουν κάθε χρόνο χωρίς άλλο λόγο πέραν του κοιλιοδουλείας, της ιδιοτέλειας και της πνευματικής μας οκνηρίας.
Γυρίζοντας τη σελίδα της εφημερίδας με την είδηση για την παρέμβαση του ΜέΡΑ25, διάβασα πως ο ΟΗΕ επισημαίνει πως λόγω της πανδημίας βρίσκονται στα πρόθυρα του λιμού 256 εκατομμύρια άνθρωποι. Εάν θέλουμε όμως πραγματικά να χορτάσουμε την ανθρωπότητα, είμαστε αναγκασμένοι να αρχίσουμε να συρρικνώνουμε την κτηνοτροφία.
Η κτηνοτροφία ανήκει οριστικά στο παρελθόν της ανθρωπότητας. Βεβαίως, όσοι έχουν παγιδευτεί σε αυτό το περιβαλλοντικό, υγειονομικό και ηθικό ναυάγιο, κάπως θα πρέπει να γλιτώσουν. Αλλά αυτό δεν θα γίνει πληρώνοντάς τους επιπλέον, για να παραμείνουν στη φάκα μέχρι τέλους!
Ο Νίκος Ράπτης είναι εκπαιδευτικός, συγγραφέας του βιβλίου «Πολιτική Φιλοζωία» (Μεταίχμιο, 2020)
Διαβάζω πως το ΜέΡΑ25 ζητάει να ενισχυθούν με πολλά εκατομμύρια ευρώ οι κτηνοτρόφοι. Υπάρχει όμως ένα πρόβλημα: η κτηνοτροφία είναι από τις πιο αντικοινωνικές, προνομιούχες και περιβαλλοντικά επικίνδυνες δραστηριότητες. Η επιδότησή της δείχνει παχυλή αδιαφορία για τα παιδιά και τα εγγόνια μας και είναι έγκλημα κατά των ζώων και της φύσης.
Η κτηνοτροφία είναι μία από τις βασικές αιτίες της κλιματικής κρίσης, μαζί με τα ορυκτά καύσιμα. Επιπλέον, αυξάνει ολοένα το κλιματικό της αποτύπωμα. Σπαταλά υδάτινους πόρους και ενέργεια και ρυπαίνει νερά, έδαφος και αέρα. Στον κόσμο σήμερα καταλαμβάνει τα τέσσερα πέμπτα των καλλιεργήσιμων εδαφών (για βοσκοτόπια και παραγωγή ζωοτροφών) και μας προσφέρει λιγότερο από το ένα πέμπτο των θερμίδων.
Η κατανάλωση ζωικών προϊόντων συνδέεται με την παχυσαρκία και τον καρκίνο. Η μεγάλη πλειοψηφία των αντιβιοτικών καταναλώνεται από «παραγωγικά» ζώα. Η αντιβίωση περνά στον άνθρωπο μέσω της διατροφικής αλυσίδας, και οδηγεί σε ολοένα πιο ανθεκτικά μικρόβια.
Η κτηνοτροφία είναι ο βασικός αίτιος της 6ης μαζικής εξαφάνισης των ειδών. Πιέζει την άγρια ζωή, και την οδηγεί να συμβιώνει με τα οικόσιτα ζώα και με τους ανθρώπους. Η εγγύτητα όμως δεν αφορά μόνο τα ζώα, αλλά και τους ιούς που μεταφέρουν. Σύμφωνα με τις αμερικανικές υγειονομικές αρχές, η κατανάλωση ζωικών οφείλεται για τα 3/4 των νέων ασθενειών, του COVID-19 συμπεριλαμβανομένου.
Επιπλέον, τα ζωικά προϊόντα σήμερα επιδοτούνται σκανδαλωδώς μέσω της τιμολόγησής τους. Εάν υπολογίζαμε μόνο την κλιματική επιβάρυνση (και όχι το περιβαλλοντικό ή το υγειονομικό τους κόστος), η τιμή του κόκκινου κρέατος θα έπρεπε να είναι διπλάσια από όσο είναι σήμερα «στο ράφι»! Σήμερα πληρώνουμε το 99% της πραγματικής τιμής του αρακά, αλλά μόνο το 50% εκείνης του αρνίσιου κρέατος. Κι όμως, η γεωργία επιδοτείται πολύ λιγότερο από την κτηνοτροφία! Εάν έπαυαν οι επιδοτήσεις στη ζωική παραγωγή στην Ελλάδα, θα μπορούσαν αμέσως να τριπλασιαστούν οι επιχορηγήσεις στη φυτική παραγωγή! Με ποια λογική να επιδοτούνται κι άλλο τα βλαβερά τρόφιμα ζωικής προέλευσης, που χάρη στις εφαρμοζόμενες πολιτικές φτάνουν στα ράφια μας με τιμή ήδη 60-70% πιο φτηνά από ότι θα έπρεπε;
Αφήνω κατά μέρος τον απίστευτοι πόνο, τη θλίψη, τα βασανιστήρια, τις απάνθρωπες πρακτικές που συνοδεύουν την κτηνοτροφία, και μάλιστα αυτή που είναι «πετυχημένη» οικονομικά. Εβδομήντα δισεκατομμύρια ζώα πεθαίνουν κάθε χρόνο χωρίς άλλο λόγο πέραν του κοιλιοδουλείας, της ιδιοτέλειας και της πνευματικής μας οκνηρίας.
Γυρίζοντας τη σελίδα της εφημερίδας με την είδηση για την παρέμβαση του ΜέΡΑ25, διάβασα πως ο ΟΗΕ επισημαίνει πως λόγω της πανδημίας βρίσκονται στα πρόθυρα του λιμού 256 εκατομμύρια άνθρωποι. Εάν θέλουμε όμως πραγματικά να χορτάσουμε την ανθρωπότητα, είμαστε αναγκασμένοι να αρχίσουμε να συρρικνώνουμε την κτηνοτροφία.
Η κτηνοτροφία ανήκει οριστικά στο παρελθόν της ανθρωπότητας. Βεβαίως, όσοι έχουν παγιδευτεί σε αυτό το περιβαλλοντικό, υγειονομικό και ηθικό ναυάγιο, κάπως θα πρέπει να γλιτώσουν. Αλλά αυτό δεν θα γίνει πληρώνοντάς τους επιπλέον, για να παραμείνουν στη φάκα μέχρι τέλους!
Ο Νίκος Ράπτης είναι εκπαιδευτικός, συγγραφέας του βιβλίου «Πολιτική Φιλοζωία» (Μεταίχμιο, 2020)
